Lecznicze działanie miodu

Miody, mimo że posiadają wiele cech wspólnych, różnią się między sobą właściwościami organoleptycznymi, fizykochemicznymi, składem chemicznym oraz zakresem działania i zastosowania profilaktycznego i leczniczego. Z tego względu wykazują one nieco odmienne wskazania lecznicze.
Poniżej podane są główne kierunki działania miodów odmianowych

Odmiana miodu	Schorzenia
Rzepakowy	wątroba i drogi żółciowe serce i naczynia wieńcowe stany zapalne dróg oddechowych
Akacjowy	zaburzenia przewodu pokarmowego nerki i układ moczowy przeziębienia
Lipowy	górne i dolne drogi oddechowe serce i układ krążenia układ nerwowy, stres
Gryczany	układ krążenia, miażdżyca wątroba i działanie odtruwające niedokrwistość z niedoboru żelaza
Wrzosowy	nerki, drogi moczowe, prostata stany zapalne jamy ustnej i gardła stany zapalne żołądka i jelit
Wielokwiatowy	stany alergiczne dróg oddechowych wyczerpanie fizyczne i psychiczne serce i naczynia krwionośne
Spadziowy z drzew iglastych	dolne drogi oddechowe przewód pokarmowy, zaparcia, biegunki choroby serca i naczyń, nerwice
Spadziowy z drzew liściastych	nerki i drogi moczowe wątroba i drogi żółciowe przewód pokaramowy, jelita
Nektar.-spadziowy	stany wyczerpania fizycznego i psychicznego serce i układ krążenia zaburzenia trawienne

Na tej podstawie istnieje możliwość doboru odpowiedniego miodu do profilaktyki i leczenia wspomagającego podstawową terapię leczniczą określonych schorzeń. Dotyczy to głównie chorób serca i układu krążenia, dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, wątroby oraz nerek i dróg moczowych